In de 19e eeuw
droegen vrouwen meerdere lagen onderkleding en getailleerde mantelpakjes. De
vormen kwamen hierdoor mooi uit. Tijdens de eerste wereldoorlog veranderde dit.
De kleding kreeg een militaire invloed. De donkere kleuren overheersen de
sobere tijdsgeest: de oorlog heeft veel invloed gehad. Na de oorlog
vereenvoudigde de lijnen van de kleding, dus geen getailleerde kleding meer.
Gabrielle Chanel gaf haar ontwerpen een mannelijke touch met lineaire
ontwerpen. Vrouwen gingen broeken dragen en deze stijl werd overgenomen in
Amerika en Europa. In 1923 bracht ze de little black dress uit, zwart
werd de kleur van elegantie. Door de beurscrash in 1929 en de depressie moesten ontwerpers op zoek naar minder arbeidsintensieve en goedkopere technieken. De lineaire ontwerpen van Gabrielle Chanel verdwenen en de gesculptureerde mode kwam. De vrolijke vormen kwamen goed uit in deze stijl, en met riempjes werd een taille gecreëerd. Tijdens de wereldoorlog kon de mode zich bijna niet verspreiden door de Duitse bezetting. De modehuizen in Parijs bleven ontwerpen en produceren, maar onder toeziend oog van de bezetter. Londen en New York konden hierdoor wel de mode verspreiden, wat in hun voordeel werkte. Ze werden grote modesteden. Parijs herstelde snel als modehoofdstad en in 1946 opende Christian Dior zijn couturehouse waar hij de New Look presenteert. De New Look is een afzetting tegen de oorlogsmode. Vrouwen moesten weer huisvrouw worden nadat hun mannen teruggekeerd waren vanuit het leger. De mode in deze tijd waren smalle schouders, een slanke ingesnoerde taille en brede rokken. In de jaren ’60
weerspiegelden de kleren wetenschappelijke vooruitgang en moderniteit. Doordat
de economie werd hersteld kochten de mensen meer, er werd meer geconsumeerd. De
vrouwen kleedde zich elegant en vrouwelijk, integendeel van de jongeren. Die
zette zich af tegen de maatschappij. De mode werd hierdoor beïnvloed door de
jongerencultuur.
In de jaren ’70 werd mode een
keuze. Hippies verzetten zich tegen de moderniteiten en lieten zich inspireren
door de ‘’ethnic‘’look. Broeken met wijde pijpen en maxi rokken werden
gedragen.
In de jaren ’80 gingen steeds
meer vrouwen werken en met de economie ging het steeds beter. Vrouwen droegen
broekpakken, want dit straalde autoriteit uit. Kleding met luxe merken
straalden rijkdom uit, en dit moest duidelijk zichtbaar zijn. In 1986 kwam er
weer een beurscrash. Ontwerpers zochten inspiratie uit eerdere periodes,
stijlen en culturen. Hieruit kwam de confectiemode. Er kwamen veel nieuwe
ontwerpers die ieder hun eigen merk hadden. Merk werd toegankelijk voor de
meesten van de bevolking, of het duur was of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten